Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Σιελόρροια στην παιδική ηλικία






Η σιελόρροια είναι η υπερβολική παραγωγή σιέλου, η εκροή της έξω από τη στοματική κοιλότητα και η δυσκολία κατάποσής της.
Είναι μία εικόνα που τη συναντάμε κατά τη διάρκεια που τα παιδιά βγάζουν δοντάκια, έως να ολοκληρωθεί η οδοντοφυΐα τους. Συχνά, συμβαίνει και εξαιτίας πληγών στο στόμα, λήψη φαρμάκων, άγχους κτλ.
Επίσης, θεωρείται ένα συχνό σύμπτωμα σε παιδιά με νευρολογικά προβλήματα, όπως η εγκεφαλική παράλυση, η νοητική υστέρηση, το σύνδρομο Down ή με γναθοπροσωπικές ανωμαλίες.
Επηρεάζει σε μέγάλο ποσοστό την ποιότητα ζωής των παιδιών και των γονιών τους, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στην ομιλία, ευπάθεια σε λοιμώξεις και αίσθημα ντροπής.
Αυτό το σύμπτωμα συμβαίνει είτε λόγω αδυναμίας ελέγχου των μυών της στοματικής κοιλότητας, είτε λόγω μειωμένου μυϊκού τόνου, είτε λόγω ανατομικών ή αισθητηριακών δυσχερειών, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται η ομιλία, η κατάποση και η αναπνοή του παιδιού.
 
Μια από τις θεραπευτικές μεθόδους είναι η στοματοκινητική διέγερση, την οποία σχεδιάζει και εφαρμόζει ο Λογοπεδικός. Η συγκεκριμένη θεραπεία στοχεύει στην σταθεροποίηση της γνάθου, στην ενδυνάμωση της κινητικότητας της γλώσσας, στην βελτίωση του κλεισίματος των χειλιών, στην μείωση της πιθανότητας αναγωγής από την μύτη και γενικά στην νευρομυϊκή ενίσχυση των στοματοπροσωπικών μυών, προκειμένου να ενισχυθεί η διαδικασία της μάσησης, της κατάποσης και της αναπνοής.

H θεραπεία που θα ακολουθήσετε εξαρτάται από την αιτιολογία του προβλήματος.





Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Πιπίλα Σύμμαχος ή εχθρός;



Πιπίλα

Σύμμαχος ή εχθρός;


 Παλιά οι γονείς δοκίμαζαν διάφορα αντικείμενα  τα οποία μπορούσε να πιπιλήσει το μωρό τους και να ηρεμήσει. Σήμερα, πλέον, οι πιπίλες είναι το κατεξοχήν αντικείμενο που ηρεμεί ένα μωρό. Οι σύγχρονες πιπίλες είναι ασφαλείς στη χρήση -αποστειρώνονται εύκολα και το στόμιο είναι σχεδιασμένο ώστε να μην μπορεί το παιδί να πνιγεί, ή να την καταπιεί.

Συνήθως η πιπίλα χρησιμοποιείται όταν το μωρό είναι 2-3 μηνών.

Πλεονεκτήματα της χρήσης πιπίλας Το βασικό πλεονέκτημα για τους γονείς και τα άτομα που φροντίζουν το μωρό είναι ότι οι πιπίλες ηρεμούν τα μωρά ή τα βοηθάνε να κοιμηθούν. Το πιπίλισμα της πιπίλας  ανακουφίζει τον πόνο, γι’ αυτό πολλοί γονείς τη  δίνουν στα παιδιά όταν υποφέρουν από κολικούς ή όταν δεν μπορούν να ηρεμήσουν με τίποτα.

Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι, όταν το μωρό πιπιλάει, εκκρίνονται στον οργανισμό του ενδορφίνες, ορμόνες που το κάνουν να αισθάνεται όμορφα. Το μωρό σας καθησυχάζεται και ηρεμεί με το πιπίλισμα.

Επίσης, το πιπίλισμα βοηθάει τα πρόωρα μωρά. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα πρόωρα μωρά (επειδή η μετάβαση στο τάισμα με το μπιμπερό γίνεται πιο γρήγορα) θα τραφούν πιο καλά από το μπιμπερό αν τους έχετε δώσει πιο πριν να πιπιλίσουν μια πιπίλα.

Σύμφωνα με έρευνες, μειώνει την πιθανότητα αιφνίδιου θανάτου κατά 90%, καθώς βοηθά στην παροχή αέρα στους πνεύμονες.  Επίσης το πιπίλισμα λειτουργεί ως ερεθισμός που δρα θετικά στην καλύτερη ανάπτυξη των μηχανισμών του εγκεφάλου που ελέγχουν την αναπνοή.
Μειονεκτήματα της χρήσης πιπίλας  Αυξημένες ωτίτιδες. Υπάρχει αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ της παρατεταμένης χρήσης πιπίλας και της ωτίτιδας του μέσου ωτός.

Η μακροχρόνια χρήση πιπίλας μπορεί να οδηγήσει σε οδοντικά προβλήματα. Το Βρετανικό Ίδρυμα για την Υγεία των Δοντιών (British Dental Health Foundation) συμβουλεύει να μη δίνετε πιπίλα στο μωρό σας και να μην το αφήνετε να πιπιλάει τον αντίχειρά του, καθώς και οι δύο δραστηριότητες μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στα δόντια του παιδιού, ιδίως αν το παιδί εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την πιπίλα όταν έχουν βγει τα μόνιμα δόντια του. Για να διορθώσετε αυτά τα προβλήματα, το παιδί σας ίσως να χρειαστεί να φορέσει σιδεράκια όταν μεγαλώσει.

Πιπίλα και ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας 
Τα βρέφη μαθαίνουν σε μεγάλο βαθμό να αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους μέσω της μίμησης, αλλά οι ερευνητές ανακάλυψαν πως η υπερβολική χρήση της πιπίλας διαταράσσει αυτή την αλληλεπίδραση καθώς εμποδίζει τα μωρά να «αντιγράψουν» τις διαφορετικές εκφράσεις του προσώπου των γύρω τους. Για τα βρέφη, η μίμηση αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο μάθησης. Μιλάμε στα μωρά, αλλά στην αρχή δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν οι λέξεις. Πολύ περισσότερα καταλαβαίνουν από τον τόνο της φωνής μας και τις εκφράσεις του προσώπου μας. Όταν, όμως, το μωρό έχει μια πιπίλα στο στόμα, είναι πολύ λιγότερο ικανό να μιμηθεί αυτές τις εκφράσεις και τα συναισθήματα που εκφράζουν.

Τέλος, όταν ένα παιδί αρχίζει να παρουσιάζει δυσκολία στην παραγωγή του λόγου ή της ομιλίας, η χρήση της πιπίλας ή του δαχτύλου δεν θα το βοηθήσει. Όταν ένα παιδάκι ρουφά την πιπίλα ή πιπιλά το δάχτυλό του, τότε «κλειδώνει» το στόμα του σε μια μη φυσιολογική θέση, κάνοντας έτσι πολύ δύσκολη τη φυσιολογική μυϊκή ανάπτυξη των χειλιών και της γλώσσας.
Αν το παιδί τώρα αρχίζει να λέει τις πρώτες του κουβεντούλες και μιλά με την πιπίλα ή το δάχτυλό μέσα στο στόμα, τότε περιορίζονται οι ευκαιρίες για να μιλήσει, η ομιλία του ακούγεται αλλοιωμένη και η γλώσσα του πλατιάζει πολύ όταν βρίσκεται σε λειτουργία ή σε ανάπαυση. Σε κάποιες περιπτώσεις, η χρήση της πιπίλας ή το πιπίλισμα του δαχτύλου μπορεί να οδηγήσει τη γλώσσα να σπρώχνει τους άνω και κάτω κοπτήρες. Από εκεί ξεκινάνε τα προβλήματα με την οδοντική σύγκλιση και με την αλλοιωμένη παραγωγή των συριστικών οδοντικών ήχων (/σ/, /ζ/, /τσ/, /ξ/, /ψ/).Οι λέξεις που χρησιμοποιεί ίσως περιέχουν πολλούς φθόγγους, /κ/, /κγ/, γιατί η πιπίλα περιορίζει τις κινήσεις της γλώσσας. Ή είναι με /θ/ αντί για /σ/ λόγω της χασμοδοντίας.



Πότε σταματάμε την πιπίλα;


Μπορεί να θεωρείται όντως η "αγαπημένη" του μωρού μας, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν θα πρέπει κάποια στιγμή να την απαρνηθεί… Πότε; Σίγουρα όχι πριν το μικρό μας συμπληρώσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του. Μέχρι τότε είναι απολύτως φυσιολογικό να χρειάζεται την πιπίλα του για να ηρεμήσει ή να αποκοιμηθεί, πάντα όμως με μέτρο. Σε καμία περίπτωση δεν αφήνουμε το μωρό συνεχώς με την πιπίλα στο στόμα.

Με το πέρασμα του πρώτου χρόνου όμως, θα πρέπει να βοηθήσουμε το μικρό μας να "απεξαρτηθεί" σιγά-σιγά από αυτή. Γιατί; Επειδή σε αυτή τη φάση της ζωής του θα πρέπει το στοματάκι του να είναι "ελεύθερο" να πειραματιστεί με τους ήχους και τις λέξεις, να μπαμπαλίσει, να μιμηθεί τη φωνή μας και, γενικά να αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα στο μονοπάτι του λόγου. Δεν είναι λίγοι οι ειδικοί που θεωρούν ότι η πιπίλα "κρατάει πίσω" τα παιδιά στο συγκεκριμένο κομμάτι.



Πώς σταματάμε την πιπίλα;

  •    Ξεκινάμε ελαττώνοντας τη χρήση της κατά τη διάρκεια της ημέρας. Φροντίζουμε να κρατάμε απασχολημένο το μικρό μας ούτως ώστε να μην αναζητά την πιπίλα του, με αντικείμενα ή δραστηριότητες που του αρέσουν. Περιορίστε την πιπίλα μόνο την ώρα του ύπνου μέχρι να την καταργήσετε εντελώς.
  • Να του έχετε ένα υποκατάστατο την ώρα που κοιμάται, ώστε να το συνηθίσει, τουλάχιστον ένα μήνα πριν.Τα παιδιά την ώρα που κοιμούνται χρησιμοποιούν την πιπίλα ως ηρεμιστικό. Το υποκατάστατο θα πάρει την θέση της πιπίλας.
  • Δημιουργείστε άλλες ρουτίνες ύπνου, ώστε να πέφτει να κοιμηθεί πολύ κουρασμένο και να μην προλάβει να την ψάξει. Να πίνει ζεστό γάλα, ή άλλο ρόφημα που το χαλαρώνει πριν κοιμηθεί. Κάνετε ένα ζεστό μπάνιο. Περισσότερες 'αγκαλίτσες' κατά τη διάρκεια της ημέρας, ή μέχρι να κοιμηθούν.  
  • Συγκεντρώνουμε όλες τις πιπίλες του μικρού μας και ψαλιδίζουμε την άκρη της θηλής. Προσοχή! Δεν αφήνουμε κανένα κομμάτι να προεξέχει! Το κομματάκι που θα κόψουμε θα πρέπει να αφαιρεθεί ολόκληρο. Τοποθετούμε τις πιπίλες στη θέση τους και… το παίζουμε αδιάφοροι. Αργά η γρήγορα το μικρό μας δεν θα βρίσκει καμία απόλαυση στις πιπίλες του.
  • Εάν το παιδί σας δεν είναι αρκετά έτοιμο να σταματήσει την πιπίλα, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να αντικαταστήσετε την πιπίλα που χρησιμοποιεί με μια βρεφική πιπίλα. Είναι μικρότερη, πιο μαλακή, και επηρεάζει σε μικρότερο βαθμό την ομιλία του παιδιού σας.




Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Λογοθεραπεία

Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διαταραχές φωνής, λόγου, ομιλίας και μάσησης – κατάποσης σε παιδιά και ενήλικες, όποια κι αν είναι η αιτία αυτών των διαταραχών: νευρολογική, εξελικτική ή λειτουργική. Η Λογοθεραπεία αποσκοπεί στην ανάπτυξη της εξωλεκτικής και λεκτικής επικοινωνίας, την καθαριότητα της ομιλίας και της φωνής και στην παραγωγή λόγου των βαρήκοων.
Η Λογοθεραπεία έχει τη δυνατότητα να προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει αποκλίσεις σε αυτούς του τομείς (σύμφωνα με παγκόσμιες κλίμακες μέτρησης δεξιοτήτων) από τη βρεφική έως τη γεροντική ηλικία.


Ο Λογοπεδικός ενημερώνει, αξιολογεί και ενισχύει τις δεξιότητες, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποτρέψει την επιδείνωση των δυσλειτουργιών που επιφέρουν οι νευρολογικές παθήσεις που εκδηλώνονται.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ ΛΟΓΟΥ-ΟΜΙΛΙΑΣ -ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΛΟΓΟΥ-ΟΜΙΛΙΑΣ: ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ: Πότε να ζητήσετε συμβουλές ή βοήθεια από τον παιδίατρο ή τον Λογοπεδικό.




 0-6μηνών
• Το μωρό σας αντιδρά τους ήχους, κοιτάζει ή στρέφει το κεφάλι του προς την πηγή τους.
• Παράγει ήχους.
• Μιλήστε του με ήρεμο και ζεστό τρόπο.
• Τραγουδήστε και γελάστε μαζί του.
• Εξηγήστε του τους ήχους που ακούει.
• Ονομάστε τα οικεία άτομα και πράγματα της καθημερινή του ζωής.
• Πείτε του τι κάνετε.
Παρατηρήστε αν το μωρό σας αντιδρά στους ήχους. Αν όχι, ελέγξτε την ακοή του.

  Αναζητήστε βοήθεια αν το μωρό σας, στην προσπάθεια του να επικοινωνήσει, δεν κάνει βλεμματική επαφή.

  Έως 12 μηνών
• Καταλαβαίνει απλές οδηγίες.
• Λέει «μαμά» και «μπαμπά».
• Ανταποκρίνεται όταν ακούει το όνομά του.
• Παίξτε με την φωνή σας αρέσει πολύ στο μωρό: η μελωδία της ομιλίας το βοηθά να καταλάβει και να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα πιο αποτελεσματικά.
• Βοηθήστε το μωρό σας να ανακαλύψει τη χαρά της επικοινωνίας: ενθαρρύνετε κάθε είδος αμοιβαίας αλληλεπίδρασης (το γέλιο, το χαμόγελο, το κοίταγμα, τις εκφράσεις του προσώπου κ.λπ.)
• Βοηθήστε το να καταλάβει ότι «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ»

Σε αυτό το στάδιο η τηλεόραση προσφέρει ελάχιστα ερεθίσματα στο παιδί. Μην το αφήνετε να κάθεται και να βλέπει για πολλή ώρα, γιατί δεν προάγει την πραγματική επικοινωνία.

  Έως 18 μηνών
• Καταλαβαίνει απλές οδηγίες και προτάσεις.
• Πρέπει να ονομάζει οικεία αντικείμενα.
• Το λεξιλόγιό του εμπλουτίζεται.
• Μιλήστε του κανονικά , χρησιμοποιώντας γραμματικά σωστές προτάσεις και απλές λέξεις, αλλά όχι «μωρουδίστικα».
• Δώστε του βιβλία από χαρτόνι ή ύφασμα, που είναι κατάλληλα για την ηλικία του, και συζητήστε μαζί του :τα χρώματα και τα σχήματα τραβούν το ενδιαφέρον του.

Αναζητήστε βοήθεια αν το παιδί σας σταματήσει να μιλά ή αν η ομιλία του παραμένει στάσιμη ή παρουσιάσει ενδείξεις ότι χειροτερεύει.

  Έως 2 χρονών
• Καταλαβαίνει σύνθετες οδηγίες.
• Λέει το όνομά του.
• Χρησιμοποιεί προτάσεις με 2-3 λέξεις.
• Εμπλουτίστε το λεξιλόγιό του .
• Εξηγήστε του τις λέξεις που δεν καταλαβαίνει.
• Επαναλάβετε τη λέξη που δεν λέει σωστά, αλλά μην του ζητάτε να την επαναλαμβάνει κάθε φορά.

Αναζητήστε βοήθεια αν:
• Το λεξιλόγιό του , εκτός από «μαμά» και «μπαμπά» περιλαμβάνει ελάχιστες λέξεις.
• Η ομιλία είναι δυσκατάληπτη.
• Δεν συνδυάζει 2 λέξεις για να σχηματίζει σύντομες φράσεις και προτάσεις


  Έως 3 χρονών
• Καταλαβαίνει απλές ιστορίες.
• Χρησιμοποιεί προτάσεις.
• Κάνει ερωτήσεις.
• Χρησιμοποιεί πληθυντικό και προθέσεις.
• Μάθετε στο παιδί σας πώς να λέει ιστορίες: βοηθήστε να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του.
• Ενθαρρύνετέ το να εγκαταλείψει το μπιμπερό και την πιπίλα, εφόσον τα χρησιμοποιεί ακόμα.

Αναζητήστε βοήθεια αν:
• Η ομιλία του παραμένει δυσκτάληπτη.
• Χρησιμοποιεί μόνο λίγα ρήματα ή /και καθόλου άρθρα ή επίθετα.
• Δεν χρησιμοποιεί πληθυντικό.
• Δεν σχηματίζει απλές προτάσεις.

  Έως 4 χρονών
• Η ομιλία του παιδιού σας πλησιάζει περισσότερο αυτήν των ενηλίκων όσον αφορά τη γραμματική και το συντακτικό.
• Διαβάστε ιστορίες μαζί και διηγηθείτε τις ο ένας στον άλλο. Έτσι ενθαρρύνετε μια θετική στάση προς την ανάγνωση και το λόγο (προφορικό και γραπτό).
• Τα παιδιά χρειάζονται το παράδειγμά σας: αφήστε τα να σας βλέπουν να διαβάζετε.

Αναζητήστε βοήθεια αν:
• Δυσκολεύεται να αρχίσει μια πρόταση ή να επαναλάβει συλλαβές ή λέξεις.
• Χρησιμοποιεί μικρές και όχι σωστά οργανωμένες προτάσεις.
• Η ομιλία του δεν είναι πάντα κατανοητή.
• Δεν μπορεί να διηγηθεί απλά και πρόσφατα γεγονότα.